Przejdź do treści

Diagnostyka

W procesie rehabilitacji bardzo istotna jest diagnostyka, która jest pierwszym etapem leczenia. Po przeprowadzeniu badania fizykalnego stosujemy także USG oraz EKG w celu wykonania dokładniejszego rozpoznania stanu pacjenta i przygotowania skutecznego planu leczenia.

Badania, które stosujemy w diagnostyce:

USG – ultrasonografia i sonofeedback

Ultrasonografia układu mięśniowo- szkieletowego stała się ważnym badaniem obrazowym w leczeniu chorób stawów ,w medycynie sportowej czy chorobach reumatoidalnych.
Badanie ultrasonograficzne ułatwia postawienie prawidłowej diagnozy oraz wykrycie przeciwwskazań do zastosowania terapii. Zaletą usg jest możliwość oceny rożnych tkanek zarówno w spoczynku jak i podczas ruchu. Dzięki temu możemy ocenić dynamikę ruchu. Podczas badania możemy dowolnie ściskać, napinać, rozciągać aparat ruchu.

Przez USG obrazujemy:

  • ścięgna – badamy w sposób statyczny i dynamiczny. Pozwala nam to ocenić ich wewnętrzne struktury a także zobaczyć niestabilność, czy zbliznowacenie,
  • mięśnie – oceniamy aktywność mięśni, ich uszkodzenia czy zerwania, wielkość krwiaka, a także monitorujemy proces zdrowienia,
  • kości – USG jest przydatne do oceny okostnej,
  • stawy – USG pozwala nam ocenić chrząstkę stawową, jej grubość, zarys oraz wysięk w stawie,
  • nerwy – możliwe jest zaobserwowanie zbrązowień, sklejeń drażniących nerw, zmian pourazowych i patologicznych np. nerwiaki.

Drugim ważnym elementem ultrasonografii w fizjoterapii jest sonofeedback. Przykładem sonofeedbacku jest aktywizacja mięśnia poprzecznego brzucha w terapii i profilaktyce dolegliwości bólowych kręgosłupa odcinka lędźwiowego.

Ultrasonografia w fizjoterapii ma duże znaczenie – zarówno w diagnostyce, jak i w terapii.

EKG

EKG serca jest prostym, powszechnym badaniem. Podczas badania jesteśmy w stanie ocenić pracę serca, jego rytm oraz ewentualne problemy z niedokrwieniem, zaburzenia przewodzenia oraz cechy zawału.

Wskazaniami do wykonania EKG są:

Pacjenci z wczesną rozpoznaną chorobą układu naczyniowo-sercowego:

  • miażdżyca,
  • choroba niedokrwienna serca,
  • zaburzenia serca,
  • zaburzenia przewodzenia,
  • wady serca wrodzone,
  • zapalenia mięśnia sercowego,
  • zapalenie osierdzia.

Pacjenci z podejrzeniem choroby naczyniowo- sercowej:

  • zawał

Osoby zdrowe:

  • po 40 roku życia w celu wykluczenia powikłań,
  • pacjenci obciążeni dużym wysiłkiem fizycznym,
  • przed wykonaniem próby wysiłkowej.
Skip to content